Ograniczające przekonania - Fitness edition #siłaumysłu

Hej wszystkim :)

Dawno nie było u mnie wpisu mówiącego o moich podstępach w diecie i ćwiczeniach. Otóż działy się ostatnio w moim życiu rzeczy, które sprawiły że te rzeczy poszły na dalszy plan, musiałam się skoncentrować na innych rzeczach. Teraz kiedy wszystko jest uporządkowane wracam do pracy nad swoim ciałem. Moja dieta pozostaje raczej zbilansowana, staram się jeść zdrowo i czysto chociaż codziennie jakaś słodkość występuje. Dobrze tylko że z czekolady przerzuciłam się na lody ;)

 
Dzisiaj chciałam poruszyć temat przekonań jakie mamy na swój temat. Wiele z Nas po pierwszym treningu stwierdza - jest za ciężko, to nie dla mnie. Pytanie brzmi, czy na prawdę jest za ciężko, czy jesteś przekonana że jest za ciężko. Jeśli po treningu jesteś w stanie dojść do domu o własnych nogach a przy tym jesteś wymęczona na maxa - było idealnie. Jednak jeśli jesteśmy przekonania, że ćwiczenia zawsze będą katorgą nie chcemy się godzić na ciągłe nieprzyjemności w postaci zadyszki, potu na czole i zakwasów następnego dnia.

Ludzie dzielą się na dwie grupy - tych, którzy po treningu są zmęczeni i nie mają siły na nic innego. Ludzie, którzy po prysznicu wskakują z powrotem na kanapę i na tym kończą swój dzień. Druga grupa to wszyscy, którym aktywność fizyczna daje dodatkową energię do działania Są to ludzie, którzy czerpią radość z ćwiczeń i wiedzą, że początki zawsze są trudne. Wiedzą, że jeśli nie przestaną walczyć będą się śmiać, że na początku byli tacy słabi. Najważniejsze jest przekonanie o tym co robimy. 

Ja na przykład zawsze mówiłam, że nie mogę biegać ze względu na słabe kolana. Wolałam poćwiczyć w domu na stepperku niż iść na zewnątrz i pobiegać. Tymczasem domowe ćwiczenia nie dość że nie dawały satysfakcjonujących efektów dodatkowo powodowały ból w prawym kolanie. Ostatecznie stwierdziłam że pobiegnę tyle ile dam radę, założyłam sportowe butki, słuchawki na uszy i wystartowałam. Totalnie zrobiłam 3 km w czym były przerwy marszu. Jest to bardzo mało, wiem. Ale początki nigdy nie są piękne, wiem że z czasem będę miała lepsze wyniki. A najlepsze jest to, że kolana mają się dobrze. 

Co mnie powstrzymywało przed bieganiem? Przekonanie że nie dam rady. To zmiana przekonania działa cuda. Jeśli uwierzymy w coś niemożliwego staje się to możliwe. Może często o tym zapominamy, ale umysł ludzki jest nieograniczony. Możemy kontrolować nasze ciało za pomocą umysłu, nasze pragnienia i zachcianki. Jeśli wmówię sobie że to ciasteczko wcale nie będzie takie dobre w mojej głowie zrodzi się myśl, że lepiej poczekać kilka dni i zjeść naprawdę dobry deser a nie zapychać się byle czym.

Dziś pisałam tutaj o diecie i ćwiczeniach ale pamiętajcie, że mamy przekonania na temat każdego aspektu naszego życia. 

Zmieniając przekonania które nas ograniczają 

możemy zacząć odnosić sukcesy w czymś, w czym dotychczas ponosiliśmy same porażki.

Siła umysłu.